Al een tijdje begeleid ik een jongen op school. De school en ouders zien zijn sensitiviteit en gunnen hem dat hij weer meer zelfvertrouwen krijgt. Nu wordt hij vaak boos, loopt weg uit de les en gaat dwalen. Of hij zit wel in de klas maar vult zijn werkboek niet in. Er komt zo gezegd;” niet uit wat er in zit”. Bram is een slimme en nieuwsgierige jongen maar nu is hij vooral boos.
Laten we de jongen Bram noemen. Bram oogt tijdens de coaching als een enthousiaste, energieke en nieuwsgierige jongen die van grapjes maken houdt.
Tijdens de kennismaking was dit wel anders, hij zat weg gedoken op zijn stoel, keek niemand aan en zei weinig. Door te benoemen dat het ook wel een beetje gek is zoveel “grote mensen” die wat van hem willen en te vertellen dat ik het ook wel spannend vond zag je de rust bij hem komen. Toen ik ook nog een aantal emotie-balletjes uit mijn tas haalde en hem uitnodigde om hier mee te spelen was het ijs gebroken.
Bram is een energieke jongen. Hij beweegt graag en veel, hangt soms wat op zijn stoel en loopt het liefst tijdens de coaching. Door samen met hem te onderzoeken hoe hij de wereld beleeft ontdekken we al gauw dat zijn ogen en oren erg “aan” staan. Daarnaast voelt hij energetisch veel van de mensen in zijn omgeving.
Bram wordt snel afgeleid door de dingen die hij om zich heen hort. De klok die tikt, een gum die valt, een ander kind dat op zijn stoel heen en weer schuift. Allemaal geluiden die bij hem sterk binnenkomen en er voor zorgen dat hij uit zijn concentratie is. Als een leerling hem dan ook nog een vraag stelt is hij, behulpzaam als die is, maar wat snel bereid om hierop te antwoorden.
Ook zijn ogen merken alles op in de les. Het schoolgebouw is ingericht met veel glazen wanden, hierdoor ziet Bram het direct als er iemand op de gang loopt. En ook dit haalt hem uit zijn concentratie. Misschien komt Bram wel helemaal niet op het punt van concentratie omdat er zoveel is wat hij ziet, hoort en voelt. Want ook als er iemand boos, verdrietig of geschrokken is, is Bram er als de kippen bij om een troostende arm om hem heen te leggen of de juf te helpen. Bram is dus wel degelijk de hele dag druk aan het werk op school. Alleen niet met zijn schoolwerk.
Tijdens de coaching ga ik met Bram aan de slag met oefeningen om zijn aandacht te richten. Oefeningen die ook in de Ik ben Oké trainingen aan bod komen. Ik laat hem ervaren hoe het is als al zijn zintuigen “aan staan”. Hij staat vol in de wereld en pikt alles op. En wat nou als je de wereld klein maakt en de aandacht bij je zelf brengt? Denk eens aan je voeten, denk eens aan je rug… trek denkbeeldig maar een cirkel om je heen. Wat gebeurt er dan? Bram merkt direct dat hij dan veel makkelijke kan luisteren naar een opdracht.
Door deze oefening in verschillende variatie’s van spelletjes, visualisaties en afwisselend op een balans bord te doen ontdekt Bram al spelenderwijs wat hij nodig heeft om zijn aandacht te richten.
Na een aantal weken geven ouders en de juf aan dat hij echt rustiger is geworden. Hij start makkelijker met zijn schoolwerk en is minder afgeleid! Wat ben ik trots op deze jongen die nu zelf ervaart dat hij echt wel wat met zijn schoolwerk kan als hij bij zichzelf blijft.
De coaching gaat nog even door want er zijn meer uitdagingen die Bram nu wel wil takkelen en de school en ouders zijn erg blij met de resultaten die behaald worden.
Nicole de Gruijter
Opvoed-en Kindercoach
Intense Kinderen in Lansingerland