
Door Angela Stolting Alexander, Krommenie
Wandelend door het bos, genietend van alles om me heen. Prachtige kleuren oranje geel en groen. Vogeltjes die mooie melodieën fluiten. Ritselen van bladeren in de wind.
Ik kijk van het pad af naar een prachtige grote boom links naast me. En dan is daar opeens in mijn ooghoek ergens voor me op het pad iets groots wat van de aarde tot ver boven me beweegt. Als in een reflex draai ik me naar het beeld toe. Een paard dat met voeten hoog in de lucht steigert, en weer neerkomt en weer steigert. Mijn lichaam bevriest, mijn hart schiet in mijn keel. Het enige wat ik nog kan roepen is: daar wil ik niet heen, ik wil niet verder. Mijn lichaam keert zich van het beeld af. Ik wil weg! Maar laat het nu net zo zijn dat het steigerende paard precies voor de doorgang richting ons huisje staat. Het is oké, hoor ik rustig naast me, dan wachten we even. Het helpt me om iets rustiger te worden. Blijven staan mag! Mijn lichaam ontspant al iets. Ik adem een paar keer diep in en uit, mijn ademhaling wordt weer rustig. Ik kan weer denken. Kunnen we een ander pad nemen? Nee. Oké, wat is er dan nog mogelijk. Het paard lijkt intussen weer rustig. Als ik goed kijk staat hij niet eens zo heel dicht bij de doorgang. Als ik rustig loop kan ik daar best langs.
Wat gebeurde hier nu eigenlijk?
Het bos, de rust, het genieten zonder woorden. Ik was tijdens deze wandeling in een lichte trance geraakt. Met een lichte trance wordt bedoeld dat ik in een toestand van lichte alertheid rondliep. Een beetje op de automatische piloot, als het ware dagdromend, een beetje los van mijzelf verbonden met de mooie natuur om me heen, vooral kijken, voelen, luisteren, ruiken. De plotselinge onrust van het paard haalde me abrupt uit deze toestand, onverwacht. Hierdoor schrok ik zo enorm dat ik volledig in de stress schoot. Het in lichte trance geraken kan sensitieve en prikkelgevoelige kinderen ook overkomen omdat ze met hun aandacht makkelijk naar binnen gaan waar ze informatie diepgaand verwerken.
En wat betekent stress?
Stress maakt dat je lichaam gespannen is, dat je zo vast zit in deze spanning dat je denken even uitgeschakeld wordt, je bent alleen nog maar dat gespannen lichaam. Een rationele beslissing kun je op dat moment dan ook niet nemen, je lichaam reageert vanuit een reflex. Het lichaam is dan alleen nog maar instinctief bezig: vechten of vluchten. Door stress verkrampte mijn lichaam. Mijn lichaam wilde instinctief duidelijk vluchten; weg uit de situatie. Tijdens de Ik ben oké! training leren we kinderen dat dit een O jee! gevoel is.
Wat hielp?
Wat denk je dat er gebeurt wanneer je instinctief wilt vluchten en iemand houdt je tegen. Of je wilt vechten om jezelf te redden en iemand houdt je tegen? Je zult nog meer willen vluchten of vechten omdat je veiligheid eigenlijk nog meer in gedrang lijkt te komen. En dat is nou net wat bij mij in deze situatie goed ging. Doordat mijn partner rustig bleef en zei dat we wel even konden wachten voelde ik me serieus genomen en had ik het gevoel dat ik mijzelf kon beschermen. Ik hoefde niet ook nog eens te vechten om te mogen vluchten. Er kwam hiermee ruimte om tot rust te komen, te kiezen om te ademen, rustig naar mogelijkheden te zoeken en vervolgens te handelen.En dit hebben sensitieve kinderen ook nodigIk ben een coach die kinderen en ouders leert hun emoties, gevoelens en gedachten te leren kennen, zodat ze hier op adequate wijze op kunnen reageren. En toch kan schrik ook mij nog overvallen. En dat is Oké, als je maar leert wat je kunt doen om weer een oké gevoel te krijgen. En dit is juist wat bij sensitieve prikkelgevoelige kinderen vaak zo belangrijk is. Doordat prikkels heftiger bij ze binnenkomen en ze informatie intenser verwerken bestaat de kans dat ze sneller schrikken. Ze hierin serieus nemen en ze helpen hun lichaam weer tot rust te brengen kan ze helpen steeds beter hun schrikmomenten te leren herkennen en zichzelf steeds sneller weer rustig te leren maken.
Tijdens de Ik ben oké! training is dit één van de dingen die we de kinderen leren. Wil jij meer weten over schrik bij sensitieve en prikkelgevoelige kinderen en hoe je ze hiermee kunt helpen? Ik help je daar als Sensikids opvoedcoach graag bij.
www.horenzienenbegrijpen.nl vind je in Krommenie: http://sensikids.nl/angela-stolting-alexander/