Wat de Sensikids trainingen kunnen bewerkstelligen.
In plaats van inhoudelijke informatie over hoogsensitieve pubers, wil ik deze keer iets vertellen over het effect van de trainingen van Sensikids naar aanleiding van het verhaal van Tess.
Tess van 11 jaar, kwam verleden jaar als een angstig vogeltje mijn praktijk binnen. Ze had last van haar hoogsensitiviteit, regelmatig beheersten vervelende gedachten en gevoelens haar leven, waardoor angsten ontstonden en daar wilde ze graag hulp bij.
Ik zeg altijd dat ik niet kan zorgen dat bepaalde nare gevoelens nooit meer voorkomen, maar dat ik ze wel kan helpen om er goed mee om te leren gaan, waardoor die gedachten en gevoelens als vanzelf minder invloed hebben. Daarvoor is het wel nodig dat kinderen zich meer bewust worden van die gedachten en gevoelens en dat ze leren deze om te zetten in handige gedachten en oplossingen.
Alle kinderen die bij mij komen, krijgen een schriftje met de vraag om elke dag drie dingen op te schrijven die goed zijn gegaan die dag. En een aantal vragen om zich bewust te worden van gedachten, gevoelens en gedrag.
In het schriftje kunnen ze schrijven als ze last hebben van een bepaald gevoel.
Om zo helder te krijgen waar die gevoelens mee te maken hebben en hoe gedachten en gevoelens met elkaar te maken hebben.
In de Ik ben Oké-cursus en de Powerpuber wordt dit allemaal uitgelegd. En er worden manieren geboden waarin kinderen leren om zich te ontspannen als de stress te hoog oploopt.
Tess ging er echt mee aan de gang. Elke keer als dat nare gevoel weer op kwam zetten, ging ze samen met één van haar ouders kijken hoe ze de onhandige gedachten kon veranderen in handige gedachten en wat ze beter kon doen in die situaties.
Aan het eind van de cursus ging het echt veel beter met haar. De angsten waren er nog wel, maar ze kon er nu goed mee omgaan. Ze blokkeerden haar niet meer.
Nu zijn we een jaar verder en helpt ze haar jongere zusje die ook last heeft van angsten. Ze geeft aan dat ze bijna geen last meer heeft van haar eigen angsten en als dat wel zo is, dat ze dan weet hoe ze ermee moet omgaan. Ze weet dat de angsten er zijn, maar ook dat ze weer weg gaan.
Haar zelfvertrouwen is enorm gegroeid, waar ze vroeger het liefste helemaal achteraan stond met toneel- of dansvoorstellingen, heeft ze nu het aanbod geaccepteerd om de hoofdrol te spelen in een documentaire over Beelddenken. Want zoals zoveel hoogsensitieve kinderen, is Tess ook een beelddenker.
De moeder schreef in een mailtje aan mij: “Herinner jij je nog dat meisje dat vorig jaar bij jou binnen stapte? Wat heeft ze veel bij jou geleerd!”
En dat gun je toch alle kinderen die als hoogsensitief persoon tegen dingen aanlopen.
Henriëtte Maas
Dit zijn de vragen uit het schriftje:
Ik voel me ……………………………….
Ik voel dat in mijn…………………………………. (waar in je lichaam?)
Ik denk nu …………………………………. (Schrijf maar op wat je denkt)
Ik voel me nu zo omdat …………………………………(is er iets gebeurd of zit je iets dwars?)
Terwijl ik zo aan het schrijven ben……………….. (wat gebeurt er met je gevoel en met je gedachten; verandert er iets?)
Wat kan ik nu gaan doen, om me weer beter te voelen?…………………………………